اصلا یک لحظه سکته زدم😯

قبلا درباره ی مراقبت از ماهی گوپی و بچه هاش تحقیق کرده بودم

و وقتی اطرافیانم بهم میگفتن خب وقتی ماهی تون بچه دار میشه از هم جداشون کنین تا ماهی نر اونها را نخوره بهشون میگفتم که توی اینترنت نوشته بود جدا کردن بچه ماهی‌ها باعث نگرانی مامان ماهی میشه و ما قصدمون تکثیر و پرورش ماهی نیس

حالا همه ی این توضیحات را دانشمند کوچولوی خونمون شنیده بود

امروز صبح از خواب بیدار شده بود اومد بچه ماهی‌ اش را دید و کلی باهاش صحبت کرد و براش ذوق کرد

بعد گفت مامان، بچه ماهی را بگذاریم پیش مامانش، نگرانشه، دوس داره بچه اش پیشش باشه

بهش گفتم از کجا فهمیدی گفت داره دنبالش میگرده

باهم بررسی کردیم که بچه کمی بزرگ شده و دیگه نمیتونن بخورنش

آخه غذاشونم وقتی، بزرگ باشه نمیخورن، حالا بچه ماهیه چند برابره غذاشونه

پس خورده نمیشه

وبا یک سختی ای این کوچولوی بازیگوش را به ظرف مامانش انتقال دادم

بچه جان خوشحال اومده لب آب و داشت برای خودش حرکت های ظریف انجام می‌داد که یکدفعه ماهی نر یک حرکت نمایشی خاصی انجام داد و باسرعت رفت به سمت بچه ماهی و بعدش هرچه گشتم بچه ماهی نبود

اصلا یک لحظه سکته زدم

خیلی خیلی ناراحت شدم

اصلا پشیمون بودم

هی تو دلم میگفتم جواب حسین را چی بدم

بغض داشتم خودم

کلافه شده بودم

میگفتم اصلا این خوشی فقط نصفه روز بود

به خدا گفتم به خاطر حسینم که ناراحت نشه خودت حلش کن

همینطور تو خودم ناراحت بودم و تو تنگ ماهی را نگاه میکردم که یکدفعه بچه ماهی رادیدم که رفته بود زیرسنگ ها قایم شده بود

انگار دنیا را بهم دادن

یاد اون شعر افتادم که میگه

گرنگه دار من آنست که من میدانم

شیشه را در بغل سنگ نگه میدارد