تقصیر کیه؟ مامان یا پسر؟

همیشه مامان غذارا می‌کشید و بین اعضای خانواده تقسیم میکرد

این بار به خاطر جشنی که به افتخار بازنشستگی مامان گرفته شده بود قرار بود اعضای خانواده کارها را انجام بدن و مامان مهمان برنامه ی جشن باشه

نوبت خوردن غذا رسید

پسر گفت این بار من غذا را تقسیم میکنم

و اول از همه برای مامان میگذارم که امروز جشنونه

مامان خیلی از این تصمیم خوشحال شد

پسر خیلی سریع بالهای مرغ را برای مامان گذاشت و گفت بفرما ماما همون بخشی از مرغ که بیشتر از همه دوست داری

و ما بقی گوشتهای مرغ را که خیلی لذیذ و خوشگل و خوشمزه بود بین سایر اعضای خانواده تقسیم کرد

مامان، خیلی از این کار پسر‌ش جا خورد و منتظر بود حالا که پسرش مسئول تقسیم کردن گوشت مرغ شده و مامان همیشه ایثار کرده بود و بال مرغ را خورده بود تا بقیه ی اعضا مرغ خوبی بخورن، گوشت لذیذ مرغ سهم اون بشه اما دقیقا برعکس شد و او احساس کرد بهش توهین شده و ایثار او دیده نشده اما در واقع مامان با فداکاری همیشگیش شناخت اشتباهی از خودش به دیگران داده بود و این باعث عدم رضایتش شده بود

 

پای درد و دل یک معلم بازنشسته نشستم